Rode draad vinden in lokale besluitvorming
Hoi Stieneke,
Afgelopen week zijn de stukken rondom de begroting van 2023 gepubliceerd. Jaarlijks een belangrijk moment in de gemeentepolitiek, maar het geeft mij nog steeds een dubbel gevoel. Het lezen van financiële stukken is mij niet met de paplepel ingegoten. Als theaterwetenschapper ben ik eerder bezig met het leggen van verbanden, het uitzoeken van de onderliggende boodschap en het vinden van de rode draad. Ook dat kan allemaal in de begroting gebeuren, maar uiteindelijk gaat het toch om waar precies het geld naartoe gaat. Want dat wat wij belangrijk vinden als gemeente, daar gaat geld naartoe. En wat we denken te kunnen missen, daar snoepen we wat vanaf.
Dus de politieke accenten die het college maakt liggen open en bloot voor ons. Wel verstopt tussen cijfers en ambtelijke taal. Over de leesbaarheid moet ik wel zeggen dat ik zie dat de financiële experts echt hun best doen om dit stuk zo leesbaar mogelijk te maken. Sinds een paar jaar is er ook een infographic, zodat elke burger laagdrempelig de hoofdlijnen kan zien.
Maar als raadslid wil ik natuurlijk dieper duiken in die 220 pagina's. Ik wil weten welke keuzes er gemaakt zijn. Ik wil weten of we ergens een risico lopen. En of de accenten die gelegd worden, de accenten zijn waar GroenLinks zich in kan vinden. Dus zit ik inmiddels alweer aan mijn tweede avond begroting doorspitten. Gelukkig zijn we met meerdere in onze fractie en krijgen we elk jaar gezamenlijk een goed beeld.
En hoewel het lezen van de begroting niet mijn grootste hobby is, is het debat hierover vaak wel bijzonder interessant. Dat is het moment waarop wij als raadsleden voorstellen kunnen doen om onze eigen accenten te leggen. Er kritisch gekeken wordt naar de huidige koers en we als raad in debat gaan.
Ik kijk dus uit naar de begrotingsraad 9 november.
Ilika Polderman. i.Polderman@amstelveen.n
Beste Ilika,
Ja Ilika, de begroting van de gemeente, een hele klus! Via de cijfers kijken naar het beleid. Wat heeft dit college bedacht voor het komend jaar en voor de jaren daarna? En is de raad het daarmee eens. Want de raad is tenslotte de baas. Nou komt het er in de praktijk op neer dat de politieke partijen die in het college zitten, dus de wethouders leveren, het voor het zeggen hebben. Zij hebben de meerderheid. Dus als politieke partij in de oppositie moet je met veel verve je eigen idealen geaccepteerd zien te krijgen. En GroenLinks heeft idealen, ofwel, een visie op hoe de maatschappij eruit zou moeten zien. Om maar eens iets te noemen: duurzaamheid. Tegenwoordig heeft haast iedere politieke partij wel iets te vertellen over dit onderwerp. Maar wij zijn ermee bezig om te zorgen dat de kosten voor verduurzaming niet op het bordje van de mensen komt die weinig geld hebben. Met de huidige energiecrisis is het verstandig om je huis te isoleren, bijvoorbeeld zonnepanelen te laten installeren. Maar wat doe je als je geen geld heb om die panelen aan te schaffen en je in een huurhuis woont waarvan de huurbaas geen zin heeft om te investeren in duuurzaamheidsmaatregelen. Dan is de enige mogelijkheid om je energierekening omlaag te krijgen om in de kou te gaan zitten. Wij vinden dat je dan als gemeente Amstelveen moet helpen, solidair zijn. En ja, dat betekent dat de mensen met sterke schouders iets meer moeten bijdragen. Samen zijn we die maatschappij, samen zorgen we voor wie het nodig heeft. Volgens mij een goede manier om te kijken of de begroting van deze gemeente voldoet aan onze wensen. Zo niet, dan zullen we proberen wijzigingen in het beleid in te voeren. Veel werk te doen dus.
Stieneke Kruijer. S.kruijer@amstelveen.nl